Saturday, February 28, 2009


લાખ કરું છું યત્નો તોયે સાંજ કશું ક્યાં બોલે છે ?
બંધ અમારા આંસુઓનો રોજ સિફત થી તોડે છે.

અણસમજુ માણસ છે દિલનો કાચ તુટે ને રોવે છે
ને એક માણસ શાણૉ છે શિશાથી પથ્થર ફોડે છે.

પંખી પંખી કલરવ કલરવ ચીસો ચીસો બીજુ શું
કાઇ નથી બસ વ્રુક્ષ તૂટ્યુ છે બાકી સઘળું ઓ કે છે

હુ ચાહુ છું આ દુનિયાને એ પણ મુજને ચાહે છે
સાવ જ ખોટું હુ બોલું છુ એ પણ ખોટુ બોલે છે.

"પાગલ" તો છે બીકણફોસી ખુદ ખુદ્થી ડરનારો છે
બુઢ્ઢી ઈચ્છા ખાંસે છે તો સાવ અચાનક ચોકે છે.
- અલ્પેશ "પાગલ"
શહિદે ગઝલ (સપ્ટે - નવે. ૨૦૦૮)

No comments: